خستـــــــــــــه ام مثل جوانی که پس از سربازی
بشنــود یــــــــــــــــک نفـر از نــامــزدش دل بــرده
مثـل یــک افـســــــر تحقـیـــــــــق شـرافـتـمـنـدی
کـه بـه پـــــــــــرونده ی جــُـرم پسرش بـــرخورده
خستــــــــــــه ام مثل پسر بچه که درجای شلوغ
بین دعــــــــــــوای پـدر مـادر خود گـم شده است
خستـه مثل زن راضـی شده به مهــــــــــــر طلاق
که پس از بخت بدش سوژه ی مردم شده است
خستــــــــــــه مثـل پـدری کـــــــــه پسر معتـادش
غـرق در درد خمـاری شـده فـریـــــــــــــــــــاد زده
مثل یــــــــــک پیرزنـــــــی که شده سربار عروس
پســـــــــرش پیـش زنـش بـر ســـــــــر او داد زده
خستـــــــــــه ام مثـل زنی حاملــــــه که مـاه نهم
دکتـــــــرش گفته به درد سرطان مشکوک است
مثـــــــــل مردی که قسم خـــــــورده خیانت نکند
زنش اما به قســــــــم خوردن آن مشکوک است
خستـــــــــه مثل پــــــــدری گوشه ی آسایشگاه
کـه کسـی غیـر پـرستـــــــــار سراغش نــــــــرود
خستـــــــــــه ام بیشتر از پیـر زنــــــــی تنهـا کـه
عیـــــــــد باشد نــــــــــوه اش سمت اتاقش نرود
خستــــــــه ام کاش کسی حـال مرا می فهمید
غیـر از این بغض که در راه گلو سد شده است
شـده ام مثل مریضــــــــی که پس از قطع امید
در پی معجــــــــزه ای راهی مشهد شده است