سردم شـــــده بدجـــــــــــور عزیزم بغلم کن
یـــــــخ کـــــردم از این سوز دمادم بغلم کن
تا باد مــرا با خــــــــود از این کوچــــه نبرده
بی دغــــــدغه با دغدغه محکــــــم بغلم کن
دنیــــا همه مشتــــــــاق تو هستند ولی تو
با وسعت شوق همـــــــــه عالــــم بغلم کن
شدشایعه غم خورده دراین کوچـه یکی را
تا آن کـــــــــه نبلعیــــــــده مرا هم بغلم کن
این شهر همه در پـــــــی حرفند و حسودند
آهستـه و پیوسته و کــــــم کــــــم بغلم کن
از لطف تو هــــــر بی سـر و پایی شده آدم
امیـــــد که من هـــــــــم شوم آدم بغلم کن
من داوطلب آمـــــــده ام تا که بمیــــــــــــرم
اینجـــــــــاست همان خط مقـــــدم بغلم کن
گیریـــم که پیش از همه با این عمل زشت
رفتیـــــم جهنــــم ... به جهنــم !!! بغلم کن
حتی بشود محشر عظمـــــــــی همـه دنیا
ای رهبـــــــــر دل های معظـــــــم بغلم کن
انکحــــت و زوجت دلــــــــم عاقـــد و شاهد
ای عشق شدم من به تومحرم بغلم کن...!
